Ik voel je arm tegen die van mij, je tenen die door twee paar schoenen tegen die van mij branden. Je hand die tegen mijn been komt en hoe je lachend voorover buigt om wat uit je tas te pakken. Hoe je nu weer naar me lacht en we precies begrijpen wat we bedoelen. Het doet meer met me dan ik eigenlijk zou willen.
Liefde heb ik nooit zo begrepen eigenlijk. Hoe sommige meiden van het ene vriendje naar het andere vriendje hoppen, ook niet (in hoeverre dat liefde is natuurlijk, maar daar kan ik me moeilijk over uiten, als niet-ervaringsdeskundige). Meiden waren eigenlijk altijd over jongens aan het praten en natuurlijk over wie nu weer met wie had gezoend (en misschien ook wel verder was gegaan dan dat).
Een collegaatje van mij legde eerst iets aan met de teamleider Vers, toen de teamleider Winkel en toen met ‘gewoon’ een collega van haar ‘niveau’. Ik kan je zeggen, ze was goed begonnen en ging eigenlijk heel hard bergafwaarts qua jongens.
Hoe je me aankijkt als ik weer iets doms doe. Hoe je me altijd weer helpt om het op te lossen. Dat je me je aantekeningen aanbiedt en me helpt met opdrachten als ik het niet snap. Wat denk je dan? Wat denk je dan van mij?
Ik ben niet zo een makkelijk type als het liefde betreft. Ik ben niet snel verliefd en heb ook eigenlijk totaal geen behoeft aan het ‘verslinden’ van jongens. Wat dat betreft ben ik daar heel volwassen in.
Het risico om ‘afgekeurd’ te worden, weegt voor mij zwaar. Ik ben bang om verliefd te worden, om te moeten horen dat ik ‘het’ voor hem niet ben. Bang om mij zelf te geven, aan iets waar ik geen ervaring mee heb: liefde.
Je plaagt me, als reactie op mijn verontwaardigde gezicht, knipoog je naar me. Met dat ontzettend ondeugende lachje van je, onder het knipogende oog. Het geeft me een warm gevoel van binnen en nog steeds rest mij die vraag, is het voor jou meer? Net zoals ik voor jou meer voel dan alleen onze vriendschap?
Zo waar en herkenbaar geschreven. Ik ben niet iemand die snel zou aangeven dat ik iemand leuk vindt, want daar struggle ik nu dus mee. Die ene oud-collega, waar ik me zo goed bij voel en met wie ik een relatie zou zien zitten, geldt dat ook zo voor hem? Zou hij met mij een relatie willen? Je vraagt je af of die jongen jou echt leuk leuk vindt of niet. Dat is altijd lastig dus ik snap je punt 100%
LikeGeliked door 1 persoon
Ik zou geen reden weten waarom iemand geen relatie met jou zou willen! 😉 Het is gewoon zo lastig, je kunt gedachten niet lezen, dus je zal het echt moeten vertellen, wil je de antwoorden weten… Xoxo
LikeGeliked door 1 persoon
Haha, nou dat weet ik zo net nog niet hoor 😉 Ja klopt, dat is zo lastig inderdaad, en ergens ook wel eng, zucht…
LikeGeliked door 1 persoon
Liefde is soms zo dichtbij, maar tegelijkertijd kilometers ver weg.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is inderdaad zo, heel mooi gezegd! Xoxo
LikeGeliked door 1 persoon
Heel fijn geschreven! Ben zelf net iets te snel verliefd dan ik zou willen, maar die ‘angst’ inderdaad van afgewezen worden doet mij ook altijd eeuwig twijfelen 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Bedankt Rian! Xoxo
LikeGeliked door 1 persoon